De Mahabharata (Sanskriet: महाभारत, mahābhārata, van mahā “groot” en bhārata “India”) is een eeuwenoud geschrift binnen het hindoeïsme dat onder andere de verhalen van Krishna en de Kuru-dynastie vertelt. Hierin neemt de oorlog van Kurukshetra, een heftige oorlog tussen twee groepen van de Kuru-dynastie, een belangrijke plaats in.

De Kuru-dynastie was een machtige koninklijke familie in het eeuwenoude India en werd later, wegens jaloezie en ego, opgesplitst in twee groeperingen: Pandava’s (afstammelingen van Pandu) en Kaurava’s (afstammelingen van Kuru), twee groepen neven die tegen elkaar vochten. Terwijl de Kaurava’s puur vochten om macht en rijkdom, vochten de Pandava’s om macht en rijkdom onder de hoede van dharma te houden in plaats van in de handen van hun zelfzuchtige oom en neven.

Het verhaal van de oorlog van Kurukshetra luidt dat de oudste Pandava, Yudhishthira, in een spel met de Kaurava’s zijn koninkrijk heeft vergokt en vervolgens zelfs zijn vier broers en Draupadi, die de vrouw was van hem en zijn broers. Na alles te hebben verloren, gaven de Kaurava’s hem de mogelijkheid om zijn broers en vrouw terug te nemen, op voorwaarde dat hij met zijn broers en vrouw dertien jaar in ballingschap zou leven en daarna nog een jaar in anonimiteit weg zou blijven. Na deze veertien jaar kwamen de Pandava’s terug en vroegen zij hun land en rijkdom terug aan de Kaurava’s, waarop de Kaurava’s (verblind door ego en macht) weigerden.

Daarop adviseerde Krishna de Pandava’s om de strijd aan te gaan tegen de Kaurava’s. Niet om land en rijkdom, maar om dharma te herstellen en dharma te laten overwinnen. Het volk was nu immers in verkeerde handen en dat had vernietigende gevolgen voor volgende generaties en het vervolgen van dharma. Met Krishna aan hun zijde gingen de Pandava’s de oorlog aan met de Kaurava’s en uiteindelijk wonnen zij de strijd op de heilige grond van de plaats Kurukshetra. Zij doodden de Kaurava’s, kregen hun land, rijkdom en verloren eer terug en herstelden dharma.

In de Mahabharata komen vele dialogen tussen personen voor waarin filosofische en vedische onderwerpen, wetten en richtlijnen worden behandeld die in de smriti’s beschreven staan.